Soms zou je wensen dat mensen van wie je reeds lang geleden afscheid moest nemen, nog héél even konden terugkomen om hen te laten zien wat er van hun initiatieven terecht is gekomen. Was dat mogelijk, dan zou de Handwerkkring de handwerkvrouwen van het eerste uur uitnodigen voor het zestigjarig jubileum van de oudste Kring van onze Remonstrantse Gemeente.

In 1949 enthousiasmeerde Dien de Jong een aantal vrouwen voor een nog op te richten Handwerkkring. Het doel was samen te breien, haken of borduren en de resultaten te verkopen ten bate van het  Kerkbouwfonds.  Hoeveel vrouwen toen spontaan bereid waren mee te werken valt niet te achterhalen, want juist van die beginjaren is  slechts weinig vastgelegd.

De Kring zou één keer per maand bij toerbeurt bij één van de leden thuis bij elkaar komen om samen bezig te zijn met fraaie en nuttige handwerken. De bedoeling was de resultaten van die arbeid op een jaarlijkse bazar te verkopen. De opbrengst was bestemd voor de gemeente. In 1955 beëindigde de Handwerkkring haar werkzaamheden en had in de zes jaar van haar bestaan Fl. 4000.- bijeengebracht. Toen de dames de opbrengst van de laatste bazar (Fl. 950.- ) aan de penningmeester overmaakten spraken zij de wens uit dat van dat geld een tweede koperen kaarsenkroon zou worden aangeschaft voor het nieuwe kerkgebouw.

Dank zij de inspanning van die eerste handwerkkring hangt die kroonluchter in onze kerk en geeft tot op de dag van vandaag feestelijke of speciale gelegenheden extra glans en luister.

… zo kwam de Handwerkkring tot stand

Dat het die Handwerkkring niet alleen om het financieel resultaat ging valt te concluderen uit het feit dat,  toen de kaarsenkroon was aangeschaft er inmiddels tussen de vrouwen onderling zoveel  vriendschap en saamhorigheid was gegroeid, dat iedereen ook voor andere doelen in vrije uren wilde blijven werken en zo bleef de Kring – op moderner leest geschoeid – toch bestaan!

Het zou de oprichtster goed doen te horen dat haar Handwerkkring anno 2009 nog steeds floreert. Na het heengaan van de oprichtster werd gelukkig snel een nieuwe, zeer capabele leidster gevonden die de organisatie van de Kring op zich wilde nemen. Nog altijd komen de dames eens per maand bij elkaar en wordt  in gezamenlijk overleg het werk – dat ieder in eigen tijd thúis maakt –  verdeeld, de verkoop georganiseerd, de prijs van de artikelen  vastgesteld en het doel besproken waaraan de opbrengst ten goede zal komen.

In de zes decennia van haar bestaan telde de Kring zelden meer dan tien leden, maar wie eenmaal bij de Handwerkkring hoorde, blééf trouw. Wat was en is het geheim van die Kring?

Vermoedelijk schuilt het antwoord in het plezier samen te werken voor een goed doel, de onderlinge vriendschap en de vreugde over het bereikte resultaat.

… en de Handwerkkring breide voort

Wat waren die resultaten?
Stel dat we die eerste handwerksters zouden kunnen rondleiden,  dan zouden zij versteld staan te zien en te horen wat hun Handwerkkring in de loop der jaren tot stand  bracht.

Doordat in de beginjaren zo weinig werd genoteerd zijn lang niet alle opbrengsten en goede doelen geboekstaafd. Wel is bekend, dat na de aanschaf van de koperen kroon de opbrengst van de Kerstverkoop veelal aan de Kerkenraad werd overgedragen voor algemeen gebruik. In oude aantekenboekjes valt echter wel te vinden dat in later jaren – van de toen nog bescheiden verkoopopbrengsten – o.a. betonranden en grind voor het kerkpad werden gekocht. Zo ook laurierstruiken voor de afscheidingsheg en een partij bloembollen om in de bostuin eerst uitbundig te bloeien en daarna  te verwilderen.

… en de Handwerkkring haakte voort

In later jaren kwam de opbrengst geheel ten goede aan de eigen gemeente. De inmiddels aangebouwde Tuinzaal  werd ontmoetingsruimte voor ‘koffie-na-de-dienst’ en diverse gemeente-activiteiten. Als vanzelfsprekend zorgde de Handwerkkring voor serviesgoed en bestek. In het verlengde van die aanschaf bleken voor al die groeiende  activiteiten een professionele vaatwasser en dito oven onontbeerlijk.

Niet elke aankoop was zo spectaculair. Meermalen verraste de Handwerkkring de gemeente met een bescheiden, maar nuttige aanschaf. Zo hing er op een zondag onverwacht een mooi plexiglas liedbord in de kerkzaal en lagen er slijtvaste inloopmatten bij hoofd- en zij-ingang.

…en de Handwerkkring borduurde  voort

Ook de tijd schreed voort. De doelen en wensen hielden met die voortgang gelijke tred. De Kring luisterde naar de vraag vanuit de gemeente en paste het aanbod daarop aan. Kortom: de handwerkvrouwen legden de borduurnaald steeds hoger.

Een geheel nieuw initiatief was een fraai, kleurrijk wandkleed in quilttechniek voor in de Tuinzaal. Een project waaraan de Kring vanaf de eerste tekeningen tot aan de overdracht aan de gemeente drie jaar werkte met een groep bekwame quiltsters, ook van buiten de Handwerkkring. In dat pronkstuk zijn verschillende aan onze gemeente gerelateerde symbolen verwerkt, zoals het roosvenster en de schakels. Naast vele uren arbeid doneerde de Handwerkkring de financiën voor het kostbare materiaal. Vol goede moed en vertrouwen zetten de handwerksters zich daarna in voor een volgend groot project: een goede, klankrijke piano voor de cantorij, inclusief een practische ‘rolbodem’.

… en de Handwerkkring naaide voort

Nog niet zo lang geleden bracht het inmiddels zeer gevarieerd assortiment handwerk van schorten, dekservetten, tafellopers, geborduurde gastendoekjes tot eierwarmers en paas-kippen geld bij elkaar, voldoende om de 22 gestoffeerde stoelen van zowel de kerkzaal als de kerkenraadskamer opnieuw te laten bekleden.

Als we de vrouwen van die eerste Handwerkkring écht konden rondleiden zouden zij hun ogen en oren niet geloven. Met gepaste trots  zouden we vertellen, dat we tegenwoordig niet alleen met Kerstmis een verkoop organiseren, maar ook met Pasen. Dat we daarnaast tijdens de Konings- en de Boekenbeurs een eigen stand hebben. Dat we ook qua handwerk ‘met onze tijd meegaan’ en naast borduurwerk ook veel praktische zaken met de naai-machine maken, dikwijls zelfs in opdracht.  We zouden vertellen over de veranderende vraag vanuit de gemeente naar onze artikelen. Dat we weliswaar geen kruikenzakken en babyjasjes meer haken, maar dat schorten en pannenlappen nog altijd tot de evergreens behoren.

Enige jaren geleden vulden we ons assortiment aan met home-made marmelades en chutney. Voor de Kerst- en Paasverkoop mogen we ook rekenen op de spontane mede-werking van enkele gespecialiseerde gemeenteleden, die artikelen in fraaie weeftechniek, knipkunst en quiltwerk voor de verkoop aandragen.

Tot slot zouden we de vrouwen van het eerste uur naar de Tuinzaal brengen om ze daar ons jubileumgeschenk aan de gemeente te laten bewonderen: 50 nieuwe stoelen en 6 bijpassen-de tafels! Het grootste project in zestig jaar! Drie jaar lang werkten 8 vrouwen hard om het benodigde bedrag bij elkaar te brengen.

Misschien zouden de vrouwen van toen de slogan van de vrouwen van nu overnemen  en tevreden constateren:

…en zo borduurde onze Handwerkkring voort !

Samen zouden we filosoferend besluiten dat we wel enthousiast kunnen handwerken, maar dat we voor het resultaat de kopende gemeenteleden niet kunnen missen. Het is als bij het allereerste project: Handwerkkring én Gemeente.

We hebben elkaar nodig én de bede: Het werk onzer handen, Heer, zégen het.
Met die zegen durven wij te beloven:

 … de Handwerkkring werkt voort !